Otvaranje: Petak | 21. decembar, 2018. | 19h
Kustoskinja: Sanja Kojić Mladenov
Umetnici/e: Gili Avissar, Andreja Kulunčić sa kolektivnom ISTE, diSTRUKTURA, Robert Jankuloski, Romeo Kodra, Stevan Kojić, Siniša Labrović, Valerie Leray, Monika Moteska, Branislav Nikolić, Vessna Perunovich, André Jenö Raatzsch, Emília Rigová, Selma Selman, Irena Sladoje, Andrej Strehovec, Nina Todorović, Selman Trtovac.
Izložba Moja umetnost je moja stvarnost - My Art is My Reality bavi se ispitivanjem promenljivih pozicija moći, različitih geopolitičkih interesa, menjanja strana i uloga, kroz analiziranje pitanja dokumentovanja istorije, postojanja prikrivenih i zaboravljenih arhiva, te građenja identiteta na osnovu vladajućih stavova i odnosa. Dugoočekivano pomirenje po završetku Prvog svetskog rata otvorilo je nova pitanja i probleme, a nova teritorijalna i ekonomska podela nove izazove i patnje koji su doprineli izbijanju Drugog svetskog rata. Teret prošlosti je uticao na izgradnju budućnosti, te doveo do novih sukoba i podela tokom 90-ih godina XX veka, na području Balkana. Istovremeno, na margini društvenih procesa trajala je istorija stradanja i diskriminacije Roma, koja je postala ključna odlika njihovog nacionalnog identiteta.
Međunarodna izložba koncipirana je kroz učešće umetnika, umetnica i umetničkih grupa iz Nemačke, Francuske, Hrvatske, Srbije, Slovenije, Bosne i Hercegovine, Makedonije, Slovačke, Mađarske, Albanije, Izraela i Kanade, koji se bave (re)interpretacijom memorije nasilja i njenih diskurzivnih taloga, (de)konstrukcijom pamćenja i projekcijom novih (mikro)istorija kroz pomirenje i zajedništvo, kao i pozicioniranjem ličnih fluidnih identiteta unutar globalnih procesa. Umetnici/-ice koriste studije slučaja iz prošlosti, arhivsku građu ili lična iskustva kao resurs za njihovu rekontekstualizaciju i novo predstavljanje. Cilj izložbe je ukazivanje na značaj sećanja na nasilna i traumatična iskustva, ali i važnosti pomirenja i očuvanja zajedništva kroz savremenu umetničku praksu, te ispitivanje pozicije kolektivnog i personalnog identiteta kao promenljive kategorije direktno povezane sa društvenim procesima.
Tema memorije i pomirenja je od velike važnosti za stalno preispitivanje i izgradnju evropske perspektive i pozicije u savremenom multipolarnom svetu, naročito kroz uključivanje manjinskih grupa, njihovih viđenja i mesta unutar globalne kulture sećanja i uvažavanja različitosti. Izložba Memorija nasilja i snovi o budućnosti (2014) poslužila je kao osnova za kreiranje novog koncepta o povezanosti umetnosti i društvene stvarnosti, usmerenog na razmatranje mesta pojedinca/pojedinke unutar turbulentnih društvenih procesa i odnosa, te diskriminatorne politike isključivanja drugosti.
Polazeći iz različitih umetničkih pozicija, medija istraživanja, geografskih lokacija i kulturnih obrazaca umetnici, umetnice i umetničke grupe okupljeni na izložbi My Art is My Reality kroz savremeni umetnički pristup potvrđuju značaj uspostavljanja novih relacija, saradnje i međusobnog dijaloga. Projekat, započet kroz obeležavanje stogodišnjice od uspostavljanja mira nakon Prvog svetskog rata, svojim uključivanjem različitih marginalnih pozicija, naročito romske, poslužio je za kreiranje nove platforme otvorene za razmenu i komunikaciju u vezi sa najrazličitijim, čak i problematičnim temama, potiskivanim i bolnim istorijama, traumatičnim nasleđima i zatvorenim odnosima.
Pokrenuta kao segment zajedničkog projekta Goethe-Instituta i Instituta français u Hrvatskoj, uz podršku MMSU, Rijeka, MSUV, Novi Sad i Galerije Kai Dikhas iz Berlina, nakon uspešne prezentacije u Muzeju moderne i savremene umetnosti u Rijeci (Mali Salon) tokom novembra – decembra 2018. godine, izložba Moja umetnost je moja stvarnost - My Art is My Reality ima svoju drugu prezentaciju, u nešto izmenjenoj formi, u Muzeju savremene umetnosti Vojvodine u Novom Sadu.
Izložba se realizuje u okviru međunarodnog projekta RISK CHANGE (RIZIKUJ PROMENE), podržanog od strane programa Evropske Unije “Kreativna Evropa”.